ದಾರಿ ಕಾಣದಾಗಿದೆ...

ಮೊನ್ನೆ ದಿನ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಲೈಬ್ರರಿಯಿಂದ ನನಗೊಂದು ಫೋನ್‌ ಕಾಲ್‌.

ಆ ಕಡೆಯಿಂದ: ಚಂದ್ರು, ಇಲ್‌ ಬನ್ರೀ... ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತನ್ರೀ...
ಈ ಕಡೆಯಿಂದ: ಯಾಕೆ? (ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ)
ಆ ಕಡೆಯಿಂದ: ಒಂಥರಾ ಪಕ್ಷಿ ಬಂದಿದೆ... ಕಿಟಕಿ ಒಳ್ಗೆ ಐತೆ, ಈ ಕಡೆ ಗ್ಲಾಸ್‌ ತೆಗೆದರೆ ಆಫೀಸ್‌ ಒಳ್ಗೆ ಬರುತ್ತೆ, ಫೋಟೋ ಹಿಡಕ ಬನ್ರೀ,
ಈ ಕಡೆಯಿಂದ: ಸರಿ, ಬರ್‍ತೀನಿ...

ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೆ, ಆ ಹಕ್ಕಿಯ ಪರದಾಟ ಹೀಗಿತ್ತು. ಕಿಟಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದ ತಂತಿ ಜಾಲರಿಯಿಂದ ಒಳಗೆ ಹೇಗೋ ನುಸುಳಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಆದರೆ, ಹೊರಹೋಗಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಪರಪರ ಪರದಾಡುತ್ತಿದೆ. ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ಕೂರುತ್ತೆ, ಮತ್ತೆ ತಂತಿಜಾಲರಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕೊಕ್ಕನ್ನು ತೂರಿಸಿ ಹೊರಹೋಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಸುತ್ತೆ, ಸೋಲುತ್ತೆ..
ನನಗೋ ಅಷ್ಟು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಆ ಹಕ್ಕಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕಾರಣ ಒಂದೆಡೆ ಅದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಿಲ್ಲ. ಎರಡನೇದು, ಕಿಟಕಿಯ ಗಾಜು ಮಸುಕಾಗಿದೆ. ಕೊನೆಗೂ ಹೇಗೋ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದೆ. ಆಗ ಆ ಹಕ್ಕಿಯೂ ಹೀಗೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಬಹುದೆ? ಎನಿಸಿತು.

ದಾರಿ ಕಾಣದಾಗಿದೆ ರಾಘವೇಂದ್ರನೆ,
ದಯವ ತೋರಿ ನಡೆಸು ಬಾ (ಹೊರಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೋ)ಯೋಗಿವರ್ಯನೇ....

ಅಲ್ಲಿರುವುದು ದೊಡ್ಡ ಕಿಟಕಿ, ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಅದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಹೋಗಲು ಕಾತರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು, ಆತನಿಗೆ ಈ ಗಾಜನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ತೆಗೆದಿರು, ತನಗೆ ತಾನೇ ಅದು ಹೇಗೋ ಒಳಗೆ ಬಂದ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಹೋಗುತ್ತದೆ, ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ನನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದೆನು.


ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ ಅದು ಹೇಗೋ ತಂತಿ ಜಾಲರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ತಾನು ಸಾಗುವಷ್ಟು ಜಾಗ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಹೋಗಿತ್ತು.
---