Alone we can do so little: Together we can do so much. -Helen Keller
ಎಷ್ಟೊಂದು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾದ ನುಡಿಗಳಿವು. ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಒಪ್ಪುವಂತಹ ಮಾತುಗಳು. ಕೆಲವೊಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಗದಿರಬಹುದು! ಅದು ಬೇರೆ ಮಾತು!!
ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಚಾರಿತ್ರ್‍ಯ ನಿರ್ಮಾಣವೇ ಆಗಲೀ, ಒಂದು ಸಂಘ-ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸ್ಥಾಪನೆಯೇ ಆಗಲಿ, ಒಂದು ಆಟೋಟ, ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿ, ನಾಟಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸೇವೆಗಳು, ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಉಪಯುಕ್ತ ಯೋಜನೆಗಳು ಇವೆಲ್ಲವಕ್ಕೂ ಇದು ಅನ್ವಯಿಸುವಂತಹುದು.
ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಲವಿದೆ!
ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಂದು ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಮಾರೋಪ ಸಮಾರಂಭ ಎಂದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೂ ಒಂದೊಂದು ಕೆಲಸ ಎಂದು ಹಂಚಿಕೊಂಡು, ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕಲೆತು ಯಾರು ಯಾವ ಯಾವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮುಂದುವರೆದರೆ ಅಲ್ಲಿನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೊರಟರೆ, ಆಗದು, ಕೆಲಸವೂ ಸಾಗದು, ಮುಗಿಯದು. ನೂರು ಜನರಿಗೆ ಅಂಚೆ ಕಳಿಸಬೇಕಿದೆ. ವಿಳಾಸವೂ ಇದೆ. ಪತ್ರವೂಇದೆ. ಆದರೆ, ಒಬ್ಬನೇ ಪತ್ರವನ್ನು ಮಡಿಸಿ, ವಿಳಾಸ ಬರೆದು/ಅಚ್ಚಿಸಿ/ಟೈಪಿಸಿ, ಗೋಂದು ಹಚ್ಚಿ, ಅಂಚೆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಹಾಕುವ ಸಮಯವನ್ನು ಇಬ್ಬರು - ಮೂರು ಮಂದಿಯೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡರೆ, ಕೆಲಸವೂ ಬೇಗನೇ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ, ಜೊತೆಗೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದದ್ದೂ ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ಹೇಗೆಂದರೆ
, ಒಂದು ಕೈಯಿಂದ ಚಪ್ಪಾಳೆ ಹೊಡೆಯಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಚಿಟಿಕೆ ಹೊಡೆಯಬಹುದು. ಚಪ್ಪಾಳೆಗೆ ಎರಡೂ ಕೈಗಳು ಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಚಪ್ಪಾಳೆಯ ಸದ್ದೂ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆಯೆ ಒಂದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಎರಡಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕೈಗಳು ಸೇರ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಿದಾಗ, ಅಂದರೆ 'ಡಿವಿಷನ್‌ ಆಫ್ ಲೇಬರ್‍' ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದಾಗ ಅಂತಹ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳು ಬೇಗನೇ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವಾಗಿ ಈ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಬ್ಬಟ್ಟು ಮಾಡಲು ಕುಳಿತರೂ ಹೂರಣ ಕಲಸಿ, ಲಟ್ಟಿಸಿಕೊಡುವವರು ಒಬ್ಬರಿದ್ದು, ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಬೇಯಿಸುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಕೆಲಸದ ಹೊರೆ ಹೊರೆಯೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನೂರು ಜನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದರೂ ಹೋಳಿಗೆಯ ರುಚಿಯ ಸವಿಸಬಹುದು, ಒಗ್ಗಟಿನಿಂದ ಕೆಲಸ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ, ಒಗ್ಗರಣೆ ಹಾಕುವ ಜನರೇ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಇನ್ನು ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ನಿರ್ಮಾಣ ಆಗಬೇಕೆಂದರೆ, ನೂರಾರು ಮಂದಿಯ ದುಡಿತ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರವೇ ನಾವು, ನೀವು ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ನಲಿಯಬಹುದು. ಒಬ್ಬ ಅಥವಾ ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರಿಗಲ್ಲ ಅದರ ಯಶಸ್ಸು ಸಲ್ಲುವುದು, ಒಂದು ತಂಡಕ್ಕೆ.
ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳೂ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ನೋಡುವ ಜನರು ನೂರಾರಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರವೇ ಅದಕ್ಕೆ ಯಶಸ್ಸು, ಹೆಸರು, ಇತ್ಯಾದಿ. ಆ ಏಕ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನಡೆಸಿಕೊಡಬೇಕಾದರೂ, ರಂಗಸ್ಥಳ, ವಸ್ತ್ರವಿನ್ಯಾಸ, ಲೈಟಿಂಗ್ಸ್ ಇವೆಲ್ಲದರ ಜೊತೆಗೆ ಜನರೂ ಬಂದರೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸಾಧನೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ,....
ಅದಕ್ಕೇ, ಈ ಮೇಲಿನ ಮಾತನ್ನು ಸರ್ವಕಾಲಕ್ಕೂ ಒಪ್ಪುವಂತಹದ್ದು ಎಂದಿದ್ದು. ಇದು, ಎಂದಿಗೂ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಾವಿನವರೆವಿಗೆ ಮುಖ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ.
Getting together is a start, remaining together is advancement, working together is an achievement.
ನೀವೇನಂತೀರಿ???
[ಈ ಲೇಖನದ ಓದಿಗೆಂದು ಮಿತ್ರರಾದ ಶ್ರೀ ಪರಾಂಜಪೆಯವರ (http://nirpars.blogspot.com/)ಸಲಹೆಗೆ ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಅವರು ಚಪ್ಪಾಳೆಯ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ, ಇದನ್ನೂ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದರು. ಉತ್ತಮ ಸಲಹೆಗಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು]
ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಬಿ.ಎಚ್. ೧೬೦೨೨೦೧೦
೧೯೮೫ರಿಂದ ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೆ ಯುವದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾ, ಹಲವು ಸಂಘಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಸರ್ಕಾರದ ವತಿಯಿಂದ, ಸರ್ಕಾರೇತರ ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಮಿಷನ್ ವತಿಯಿಂದ ಆಚರಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಅನೇಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು.